DEĞİŞTİM Mİ?

Gelecekteki ben farklı mı olacağım?Bundan sonra gelecekteki Bumin farklı bir ad alsın..Hmmm..."GB" diye isimlendirmeye karar verdim.GB acaba senle ben aynı mıyız?Ve bu yazıyı yazarken ki ben öncekiyle aynı mı?Bugün yazı yazmak istmemin sebebi bu aralar ivmemin arttığını hissetmem.Yani değişim hızımın arttığını hissetmem.İnsan her zaman değişir değil mi?Buna önceki yazılarımdan birinde belki sınırsız değişebiliriz diye bahsetmiştim hatta.Ama bazen gerçketen bu değişim gözle görülür hale geliyor.Şimdiki halim eskiden ki gülen hallerimin hepsinden bayağı farklı.Sanki yaşadığım 18 yıl boyunca güldüğüm anlar saçma geliyor.Benim gibi eskiden çok gülen bir insanın bunu düşünmesi değiştiğime dalalettir belki de.Bu aralar bomboş dalabiliyorum saçma bir şeye bakıp düşüncesizliğimi düşünüyorum.Çok sakinim anlıycağın.Daha az yaşıyorum sanki.Hayat sofrasında ben doydum ayağına yatıyor,sofraya uzakta bir yerde atıştırıyorum.Bu korkudan mı yoksa üşengeçlikten mi?Aldığım nefeslerin farkındayım.Her nefes verirken sanki inceden bir of çekiyorum.Biri gelip ne oldu dese?Olmadı derim.Bir şey olmadı.Sorun da bu ya zaten.Ama şimdi düşününce bir şeylerin olduğunu görüyorum.Olanlar oldu,ölenler öldü.olmak ve ölmek benziyor.Hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri bi şeyin bir anda olup bitmesi.Böyle yaşanıyor ve sonra elin bağlı bitti.Yapacağın bir şey yok.Olan bir şey nasıl olmamış olabilir.Bunu şu örnekle anlatıyım.Bir kıza aşık olduğumu sanıyordum yaklaşık bir yıl önce.Ve onu temiz,kusursuz olarak hayal ediyordum.Öyle olmalıydı.Sonra yarı dönemlerde onun aslında temiz omadığını anladım.Bu mesela olmuş bir şey,yani çare yok.Sonra başka birini sevdiğini hatta ... öğrendim.İlk sevdiği olamamıştım.O bir kere sevmişti.Ne olursa olsun bu değişmeyecekti.Olmuşla ölmüşe çare yok derler ya.Olmamışla ölmemişe de çare yoktur aslında.Bu hala aklımdan çıkmayan ygs faciasında da geçerli.Hatta onun yüzünden yazıyor olabilirim.GB senin olmuş ve olmamışlarını merak ediyorum.İnşallah güzel şeyler olur,kötü şeyler olmaz.