BUMİN KAĞAN

Evet,ramazan ayı başlayalı iki gün oldu bile.İki orucumuzu tuttuk.Bu sene ki orucumu tutarken geçen sene ki ramazan çok aklıma geliyor.Geçen sene ramazanda düşündüklerim aslında.Değişiyor muyum adlı yazımda söylemiştim zaten.Bir yılda çok değiştim.Neyse bugün yazma istemememin sebebi,oruç ibadeti hakkında düşüncelerim.Oruç İslamdaki en sevdiğim ibadetlerden biri.Ve şu anlamsız hayatımda yaptığım anlamlı nadir işlerden.Bu aralar en sevdiğim şeyler zaten anlamlı şeyler.Derin ve ince anlamlı şeyler.Oruç o kadar kusursuz bir davranış ki oruç hakkında olumsuz laf söyleyen ateistle rastlamadım daha.Gelin biraz daha yakından bakalım oruca.Hadi sayalım faydalarını orucun.Öncelikle orucu dünyevi faydalar için yapmıyoruz aslında yani orucun sağlığa faydalı olduğunu söyleyebiliriz.Hatta bazılarımız abartıp diyet niteliğinde oruç tutmaktan bahsedebilir.Hatta ve hatta bazılarımız orucun ekonomik olarak olumlu bir şey olduğundan bahsedebilir ama unutmayalım ki biz orucu dünyevi çıkarlarımız için tut

Selam ,umarım iyisinizdir.En azından benden iyisinizdir.Evet bu aralar bayağı kötü hissediyorum.Bir yıldan geçkin gerçekten mutlu hissetmiyorum.Bu aralar daha da beter.Kafamda atlayışlar yapıyorum.(jeff hardynin swentan bombunu)Hayalimde kendimi cezalandırıyorum.Ne bileyim,kendimi arabayla eziyorum,böğrüme bıçak saplıyorum,kendimi boşluğa doğru fırlattığımı hayal ediyorum.Her şeyi bıraktığımı...Ve arkadaşlar en kötüsü ne kadar kötü hissederseniz hissedin en dibe vuramıyorsunuz.Daima beteri oluyor sizin beterinizin beteri....Sıfır gibi olmak isterdim derler ya..hani kaybedecek hiçbir şeyim olmasın diye.Arkadaş,sıfır da kaybeder,eksilere düşer ve ordan eksi sonsuza kadar sonsuz yolu vardır.Yani var olduğumuz sürece kaybedecek bir şeylerimiz olacak.O zaman hiçbir zaman o aşık olduğumuz güce kavuşamayacağız.O hırçın istekten,bizi kör edebilecek derecedeki güç isteğine hiçbir zaman ulaşamayacağız.O herkesten gizlediğimiz kibirmiz olmayacak bir hayale kaptırmış kendini.Onun güce olan aşkı te

Selam GB.Bugün net bir başlık attım.Çünkü net bir olay oldu.Mezun oldum.Şu an evdeyim her şey bitti.Nasıl hissettiiğimi anlatmaya çalışayım biraz.Öncelikle mezuniyet güzel bir şey gibi duruyor.Ama çok ilginç bir şey.Bu sabah kesinlikle bugünün mezun olacam gibi bir hisle uyanmadım.Belki öyle bir duygu hiç bir zaman olmaz.O yüzden içime hiç sinmiyordu açıkcası.Bu muydu yani böyle mi mezun olacaktım?Bazı güzel şeyler olduğunda rahatsız olursunuz,güzel şey çok güzeldir ama siz o güzel şeye uygun değilsinizdir.Bir keresine Antalyaya kar yağmıştı.Hayatımın en güzel anlarından biriydi.Ama o kar benim için o kadar iyiydi ki o an ne yapsam hakkını veremezdim sanki.Çok yoğun duygulardı benim için.Sevdiğim kızı görünce de oluyor sanırım.Yanlış anlama mezuniyet kar gibi güzel değil benim için.Sadece ilginç.Ve bir kez olan bir şey özel sanırım.Neyse hazır değildim sanki ama.Bugün liseden son ısırığımızı aldık ve her son ısırığımızda olduğu gibi bunda da ağızımızda tadı kaldı.Hayat film gibi derler

Gelecekteki ben farklı mı olacağım?Bundan sonra gelecekteki Bumin farklı bir ad alsın..Hmmm..."GB" diye isimlendirmeye karar verdim.GB acaba senle ben aynı mıyız?Ve bu yazıyı yazarken ki ben öncekiyle aynı mı?Bugün yazı yazmak istmemin sebebi bu aralar ivmemin arttığını hissetmem.Yani değişim hızımın arttığını hissetmem.İnsan her zaman değişir değil mi?Buna önceki yazılarımdan birinde belki sınırsız değişebiliriz diye bahsetmiştim hatta.Ama bazen gerçketen bu değişim gözle görülür hale geliyor.Şimdiki halim eskiden ki gülen hallerimin hepsinden bayağı farklı.Sanki yaşadığım 18 yıl boyunca güldüğüm anlar saçma geliyor.Benim gibi eskiden çok gülen bir insanın bunu düşünmesi değiştiğime dalalettir belki de.Bu aralar bomboş dalabiliyorum saçma bir şeye bakıp düşüncesizliğimi düşünüyorum.Çok sakinim anlıycağın.Daha az yaşıyorum sanki.Hayat sofrasında ben doydum ayağına yatıyor,sofraya uzakta bir yerde atıştırıyorum.Bu korkudan mı yoksa üşengeçlikten mi?Aldığım nefeslerin farkınday

 Selamsız bir giriş.İzinsiz bir sesleniş.Başlığı okudun dimi.Şunu belirtmeliyim ki yazılarımda yaptığım genellemeler çoğunlukla kendi içimdeki gözlemlerim.Yani kendim ne hissediyorsam,ne düşünüyorsam başkaları da öyle düşünüyordur diye yazıyorum.Bazıları hiç düşünmüyor,onlara seslenmiyorum zaten.Her neyse bugün şans,kısmet,uğur vs. bahsetmek istiyorum.Bunu okuyan,sana desem ki sen "çok şanslısın",ne hissederdin.Benim dediğimin doğru olduğunu kabul ettiğini varsayarsak,mutlu mu olurdun yoksa itiraz mı ederdin?Sana söyliyim her türlü mutlu olman gerekiyor.Ama bazıları itiraz edebilir.Peki neden?Şöyle açıklayayım:bazen yarışmalarda ya da ne biliyim sınavlarda,maçlarda vb. kazanan kişiye şanslı dediğinizde onun zoruna gider.Çünkü ona göre kendisi şanslı değil,kendisi yeteneklidir.Ne kadar haksız bir itirazdır.Yeteneklerin de doğuştan bir şans olduğunu bilmez mi?Belki bunu ona söyleyenin amacı farklıdır.(şanslısınçünkü ben daha iiyim ve bi daha olsa ben kazanırım gibi)O zaman dils

Aleykümselam,gelecekteki ben.Bugün çok psikolojim bozuk.Dün de öyleydi.Belki ondan önceki gün de.Neyse bugün hayattan her zaman korktuğum şeyleri söylicem sana.Anlamsızlık..Tanımsızlık..Belirsizlik.. Kaos...Düzensizlik..Evet tanıdık gelmiştir belki.Ölüm en büyük korkumuz ve tamamen bilinmezlik.Anlam veremediğimiz tanımlayamadığımız şey.Bir şeylere inanabiliriz ama korkumuzu engellemez.Palyaçolardan da onları tanıyamadığımız için korktuğumuzu duymuşsundur.Şimdi sen söyle:Hayatın bazen anlamsız olduğunu düşünüyor musun?Bazen yaşamaya değecek hiçbir şey olmadığını.Yataktan kalkmak için sebeplerin olmadığını düşünüyor musun?Tüm umutlarımızıın kaynağı ana bir tane umuttan dallanıyor.Hayatın özel olması umudu yani kendimizin özel olması umudu.Şayet kendimizi değersiz hissetmeye,özel hissetmemeye başladığımız an tüm umutlarımız yok oluyor.Bu aralar istediğim şeyler olmadığı için bunları sorgulamaya başladım gelecekteki.Her şey yolunda olsaydı mutlu mutlu geçinirdim.Bugün bunu yazmamdaki sebep

Selam,daha yaşayacakları olan ya da öyle olduğunu düşünen işsiz.Okuyacak başka bişey bulamayan çaresiz.Bugün sana soracağım ilk soru:  şu anda bilinçli misin?tamam ..cevaplama hemen biraz daha soru soralım o zaman.Bilinç ne usta?Çok mu derinden girdik..Yukarılara çıkalım,bu bilincin ölçüsü var mı?Yani bilinçli miyim diye değil de ne kadar bilinçliyim diye mi soralım?Evet,dostum büyük ihtimalle şimdi bilinçli olduğunu düşünüyosun(sarhoşsan yazıyı okuma defol!).Peki en son ne zaman bilinçlendin?Bunu büyük ihtimalle cevaplayamayacaksın?Sanki her saniye bilicimiz değişiyor.Her zaman pozitif yönde değişim olmuyor. İnsanoğlu her türlü yaptıklarından pişman olmuyo mu?Pişmanlık dediysem aşırı pişmanlık değil,yapmasaydım iyi olurlardan keşke yapsaydımlardan bahsediyorum.Çok değil bir sene önceye kadar yaptıklarınız size saçma geliyor olabilir.Sanırım bu iyi bişey.Değişim içinde olduğunu gösteriyor.Hep aynı kalan insan ölü insandır.Tekrar hatırlatıyım,ölmek nefes alıp almama meselesi değil.Genco

Selam hiçkimse.Bugün dertlerimi sana yanıp ağlamayacağım.Bugün şanslısın.Her ne kadar hayat bok atsa da sıkıldım kaygı duymaktan.Neyse bay hiçkimse senin hayatında kurallar var mı?Bu konuda uzun zamandır düşünüyorum.İnsanın hayatında ne kadar kural olmalı olacaksa bu nasıl seçilebilir?Nasıl bir kural insanın tüm hayatında geçerli olabilecek kesinlikte ve uygunlukta olabilir.Bak sakar başlıkta da dediğim gibi kendi kurallarımızdan bahsediyorum yoksa Allah zaten bize kurallar koymuş(inkar felan etme lan)Kurana inanmıyosan bile vücut yapın,yaşam standartların,insan olarak yapabileceklerin senin için birer sınır ve kural.%100 özgür değilsin anlayacağın.Neyse konumuza dönelim aptal.Kendimize kural koymaktan bahsediyorduk.Bazı üstüngerizekalılar hayatlarında hiç kurallarının olmadığını özgür ve rahat takıldıklarını iddia ediyorlar.(kürekle vurulasıcalar)Sana şunu iddia ediyorum tersine en köle onlar ve en az özgür onlar.Hayatlarında kuralları olmayan insanlar kesinlikle amaçsız insanlardır.V

Selam bu yazıyı okuyacak kadar çaresiz beyin fakiri.Ben mi?Halim iyi olsa yazar mıydım hiç?Anlayacağın yine içim sıkıntılı.Son iki yıldır bok atan hayatım logaritmik olarak daha fazla atıyor ve çığırından çıktı.Buraya yazmamdaki amaç bir amaçsızın okuması değil sadece kendimin farkına varması.Yazının başında dediğim gibi mutsuz olmasaydım yazmazdım.İnsan mutluyken sorgulamıyor be fırsat.Mutluyken neden mutlu olduğunu veya ne kadar süre mutlu olacağna dair gereksiz derin düşüncelere dalmıyorsun dalsan zaten mutluluk sarhoşluğundan çıkıyosun demektir.Mutluluk hafif sarhoşluk verir değil mi?Memnuniyet varsa durumdan hiç bir şeyi takmayız o kadar.Mesela ben sevdiğim kızın yanında hiçbir şey düşünemiyom.Resmen mala bağlayıp saçmalıyom.Bu mutlu olduğumun göstergesi.Evet fırsatlarım hayatımın en parlak çağı diye beklediğim yaşlarda yanlış yatırım yaptığını düşünen iş adamı modundayım.Derslere gösterdiğim ilgiyi başka şeylere gösterseydim belki kendimi daha fazla keşfedebilirdim.Ya da bir az a