Ana içeriğe atla

ACI VERİCİ TANIMSIZLIKLAR

Aleykümselam,gelecekteki ben.Bugün çok psikolojim bozuk.Dün de öyleydi.Belki ondan önceki gün de.Neyse bugün hayattan her zaman korktuğum şeyleri söylicem sana.Anlamsızlık..Tanımsızlık..Belirsizlik.. Kaos...Düzensizlik..Evet tanıdık gelmiştir belki.Ölüm en büyük korkumuz ve tamamen bilinmezlik.Anlam veremediğimiz tanımlayamadığımız şey.Bir şeylere inanabiliriz ama korkumuzu engellemez.Palyaçolardan da onları tanıyamadığımız için korktuğumuzu duymuşsundur.Şimdi sen söyle:Hayatın bazen anlamsız olduğunu düşünüyor musun?Bazen yaşamaya değecek hiçbir şey olmadığını.Yataktan kalkmak için sebeplerin olmadığını düşünüyor musun?Tüm umutlarımızıın kaynağı ana bir tane umuttan dallanıyor.Hayatın özel olması umudu yani kendimizin özel olması umudu.Şayet kendimizi değersiz hissetmeye,özel hissetmemeye başladığımız an tüm umutlarımız yok oluyor.Bu aralar istediğim şeyler olmadığı için bunları sorgulamaya başladım gelecekteki.Her şey yolunda olsaydı mutlu mutlu geçinirdim.Bugün bunu yazmamdaki sebeplerden biri bugün ki yaşadığım bir olay.Sevdiğim,değer verdiğim bir arkadaşım var okulda.Okullar kapandığı için ve ben de son sınıf olduğum için içimde onu bir daha görmeme ihtimalinin verdiği kaygı var.Aynı zamanda hayattan beklentimin bayağı düştüğü için bu sıralarda,iyi insanlara rastlamak gibi hayallerim de yok.O yüzden hayatımdan tamamen silinmesini istemediğim insan.Neyse birbirimize karşılıklı değer verdiğimizi düşünüyordum.Yani çoğu zaman.Dün ona bir mesaj atmıştım.Ve mesajın gönderildiğini işaret eden iki tik gözüktü.Ama okumadığını düşünüyordum.Mesajın cevabı tam bir gün sonra geldi.Ve bu olay sadece bir kere olmadı.İçimden biri bana beni siklemediğini(ben küfretmem) beni takmadığını belirten cümleler kurmaya başladı.Ben de kendimi bu cümlelere inanmaya karşı kitledim(yani inanmıyordum).Ta ki yanlışlıkla arkadaş grubuna mesaj atana kadar.Benim mesajıma cevap 24 saat vermemişti ama gruba yazmıştı,yanlışlıkla.O zaman kabul ettim sanırım.Dedim Bumin seni bu hayatta kimse siklemiycek(ben küfretmem).O mesajı attıktan hemen sonra bana da cevap attı.Ben mal değilim ya anlarım diye onun çevrimiçi olduğunu.Basbayağı geçiştiriyordu.Bugün sana siklenmemenin(ben küfrederim) ne kadar kötü bir duygu olduğunu yazıyorum.Bir insanın sizi takmaması,sizi tanımaması gibi bir şey oluyor.Ya da az tanıması,tanımak istememesi.Bugün o korktuğum tanımsızlığa sosyal ilişkilerimde de rastladım ve temin ederim iğrenç bir duygu.Şimdi beni şu hayatta kaç kişinin siklediğini düşünüyorum.Ailem harici 1-2 kişi sanırım.Evet..Çoğu insan için görünmezim.Varlığıyla çok şey değişmeyenin yokluğuyla bir şey eksilmezmiş.Lanet olası hayatta bu aralar kendimi sevemiyorum.Hayat on sekizindeyken zordu eğer bunu okuyorsan gelecekteki.Umarım bunu okuduğun zaman hayat daha temiz,aydınlık ve anlaşılır olur.Tüm bu mesaj ve mesaja cevap vermeme olayını belki büyütüyorumdur.Belki gerçekten beni hayatında iyi bir yere konumlandırmıştır.Kim bilir..

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

KESKİN VİRAJ

Selam gelecek.Ama bu sefer yakın gelecek.3 gün sonra LYS Matematik sınavım var.Bu yazıyı kısa yazmamın ve bu yazıyı kısa tutma sebebim bu.Şimdi nasıl hissediyorum?Biraz umutlu,biraz korkulu+endişeli+hüzünlü+sıkılmış hissediyorum.Ayrıca boşluk hissi de yoğun.Boşluk hissi çok değişik bir his,bilenler bilir.3 gün sonraki sınavımın iyi geçmesi şu an Allah'tan en büyük dileğim olurdu.En çok istediğim yeniden başlayabilmek.Ama bunun için arkamdaki pislikleri temizlemem ve özellikle de yarım kalmışları bitirmem gerekiyor.Sınavdan sonra belki bu yazıyı tekrar okuyamayacak kadar kötü hissedeceğim.Bundan gerçekten çok korkuyorum.İçimde yaşayamadığım şeylerin potansiyeli var ama bu virajdan sonra onu koruyamayacağım diye endişeliyim.İnşallah her şey yoluna girer.Viraja üç gün var.Virajın gittiği yolu bilmiyorum ama yan tarafların uçurum olduğunu görebiliyorum.İnşallah bu yazıyı okurken gülümseyebilirim.

HABERLEŞME TEKNOLOJİLERİNİN MANTIĞI

Merhaba , bugünkü yazacağım yazı diğer yazılarımdan farklı olacak.Önceki yazılarımda daha çok kendime hitap ediyor ve hislerimin derinliklerine inip bir şeyler sallıyordum.Ama bugün amacım açıklayıcı ve yararlı bir yazı yazmak.Seçtiğim konu kişisel olarak merak ettiğim ve ilgi duyduğum bir konu.Ve birçok insanın da böyle olduğunu düşündüğüm bir konu.Bu internet,telefon ya da herhangi bir iletişim aracı nasıl çalışıyor diye merak edenler devamını okusun. Öncelikle söyleyeyim ki ben bir teknoloji uzmanı değilim bu yüzden size bu cihazların elektroniğinden ya da programlamasından bahsedemeyeceğim.Sadece ufkunuzu bir nebze de olsa açabilecek bir yazı olmasını umuyorum.Hadi başlayalım. İlk önce size biri "internet nasıl oluyor da dünyanın bir ucundan diğer ucuna nasıl iletişim sağlıyor?"sorusunu yönelttiğinde verecek bir cevabınız yoksa "sihir" diyebilirsiniz.Hatta bunu anlamadığınız her olay karşısında söyleyebilirsiniz.Sihrin tanımı nedir ki?Sebepsiz olan bir s

ŞANSLI OLDUĞUNU HİSSETMEK

 Selamsız bir giriş.İzinsiz bir sesleniş.Başlığı okudun dimi.Şunu belirtmeliyim ki yazılarımda yaptığım genellemeler çoğunlukla kendi içimdeki gözlemlerim.Yani kendim ne hissediyorsam,ne düşünüyorsam başkaları da öyle düşünüyordur diye yazıyorum.Bazıları hiç düşünmüyor,onlara seslenmiyorum zaten.Her neyse bugün şans,kısmet,uğur vs. bahsetmek istiyorum.Bunu okuyan,sana desem ki sen "çok şanslısın",ne hissederdin.Benim dediğimin doğru olduğunu kabul ettiğini varsayarsak,mutlu mu olurdun yoksa itiraz mı ederdin?Sana söyliyim her türlü mutlu olman gerekiyor.Ama bazıları itiraz edebilir.Peki neden?Şöyle açıklayayım:bazen yarışmalarda ya da ne biliyim sınavlarda,maçlarda vb. kazanan kişiye şanslı dediğinizde onun zoruna gider.Çünkü ona göre kendisi şanslı değil,kendisi yeteneklidir.Ne kadar haksız bir itirazdır.Yeteneklerin de doğuştan bir şans olduğunu bilmez mi?Belki bunu ona söyleyenin amacı farklıdır.(şanslısınçünkü ben daha iiyim ve bi daha olsa ben kazanırım gibi)O zaman dils