Hiç eliniz yandı mı sizin?Elinizin yandınığını önce görürsünüz.Ve "sıçtım" dersiniz.Milisaniyeler sonra acılar beyninize 10 kişi kalmış takım bulmuş gibi saldırmaya başlar.Acıyı hissedersiniz.Ben o milisaniyelerin saatlere dönüştüğü psikolojik yanmalardan bahsediyorum.İlk öğrendiğinizde bön bön baktığınız sonralarda ise içinizi aralıksızın yakan gerçekler.Evet gerçekler.Peki gerçekdışılara ne denir?Yalan mı hayal mi?Yalanı hayalden ayıran nedir?Bilmiyorum. Gerçeklerin amına koyayım. Bugün boktan bir gün.Elimde hiçbir şey yokmuş gibi hissediyorum tekrardan.Boşluğun dayanılmaz acısı.Bununla alakalı yazmıştım sanırım.Bugün 13 ağustos ve ben tekrar karanlıklardayım.Beklentim sıfır.Hayal kırıklığı yüz.Hayal kırıklığı benim için iktidar kaybetmeyen akp gibi.Lan yeter amk artık bir şey de beklediğimden daha iyi olsun. Belki ileride hayatın boktanlıkları diye bir kitap yazabilirim.Son derece karamsar olur.Başlığı da küfürlü olursa kimse okumaz. Beklentimi karşılamayan şeyler:
Bumin Kağan düşünce yazıları ve blog yazıları