BUMİN KAĞAN

Merhaba.    Bugünkü yazımızın başlığına bakarsanız bu yazının bir çocuk gelişimi hakkında yönlendirici vs sanabilirsiniz.Ne kadar doğru düşünüyorsunuz şu an ben de bilmiyorum.Beni bilirsiniz yazılarımın başlarıyla sonlarının bağdaşmaz bazen.(Nereden bileceksin ya sanki okuyon beni).Bakalım nerelere gideceğiz.Şunu itiraf ediyim:yazı yazmak terapi gibi geliyo bazen bana.Valla kimsenin de okumadığını biliyom.Sorumluluk sıfır.Sadece derinlerime iniyorum.Kendi derinliklerime....    Evet,klasik saçmalamamı yaptığıma göre başlayabiliriz.Bugünkü konuda yine bu aralar ki hislerimden yola çıktığım bir şey.Bu aralar (önceki yazımda da dediğim gibi) kendimi geliştirmeye çalışıyorum.Önceki yazı da bunun sebeplerinden birini söylemiştim.Bugün biraz daha farklı bir açıdan bakacağım bu olaya.    Sadece bu aralar değil aslında neredeyse 3-4 yıldır daha gelişmiş olmayı arzuluyorum.Ve bunun için çabalıyorum.Bu yaşımda bunun en zor kısmı zaman bulmak.Ki yaş ilerledikçe zaman bulmam daha zorlaşacak.Ne

Merhaba.   Bu yazıya başlamadan önce yazılarımın amacı için güzel bir ifade daha aklıma geldi.Bu yazıları kendim için yazdığımı söylemiştim.Bu yazılar benim için bir yüzleşme fırsatı.Ben her zamandaki benim farklı bir ben olduğunu düşünüyorum.Yani her geçen zaman bizi değiştiriyor.Her tecrübe bir fonksiyon bizim için.O andaki biz fonksiyon için girdiyiz ve o andan sonraki biz ise fonksiyonun çıktısı.Daha önceden de dediğim gibi bu yazılar gelecekteki benle şimdiki benim karşılaşmam.Bir yüzleşme.   Bu yazı sadece bu aralar hissettiğim bir şeyle alakalı değil.Aksine hayatımın çoğunda hissettiğim bir dürtü ya da bir his işte...Ama bu aralar bu hissin daha çok bilincinde olduğum için yazmak istedim.  Hayatımın her anında kendimi geliştirmek için,ileri bir adım daha adım atmak için gereken motivasyonun temel kaynağı(tek kaynağı demiyorum dikkat ediyorsan) hep güce olan aşkımdı.Bu hissin çoğu insanda olduğunu düşünüyorum.Nitekim izlediğim bazı dizi ve filmlerdeki karakterlerin bu hisse sa

Selamlar. Öncelikle şunu belirteyim:bu yazıların hiç birini biri okusun diye yazmıyorum.Önceki yazılarımın amacı tamamen içimi dökmek ve bazen de gelecekteki bene seslenmekti.O yüzden okunma endişesi taşımayan bir amatör yazarın yazılarını okumaya başlıyorsun.Genelde kendi konfor alanımda (evde), yüzde yüz boş olduğum bir zamanda,gerçekten yazmak istediğim zaman yazarım yazılarımı ama bugün evimde değilim ayrıca yazma sebebim her zaman ki gibi kötü hislerim ve depresif hayatım değil.Bugünkü yazma sebebim önceki yazılarım.Şimdiden on dokuz tane yayın paylaşmışım bu beni motive etti.Bugünkü yazımda dertli değilim anlayacağın. Her yazımda bahsettiğim gibi hayatımın şu an nasıl gittiğine dair bi şeyler söyleyebilirim ama bugün biraz farklı olarak yazılarımın amacını anlatarak başlamak istiyorum.Yukarıda da bahsettiğim gibi yazılarımın amacı okunmak değil,yani şimdilik çünkü yetkin bir üslubum veya özgün içeriğim henüz oluşmadı.Bunun için daha çok şey yaşamalıyım.Neyse yazılarımdaki

merhaba,son zamanlarda bunu demeyi seviyorum."merhaba" çok nötr bir selam.Neyse,önceki yazıdan ne kadar zaman geçti bilmiyorum.Ama ondan bu yana çok şey oldu.Anlatcam bekle.Ama önce her zamanki gibi hayatın nasıl gittiğinden bahsedeyim.Hayat zor gibi gözüküyor,daha da zor.Hayatta her zaman olması gereken kötü şeyler devam ediyor.Zaten hayat klişeleşmiş kötülüklerden(kötülükten kastım şanssızlık,bahtsızlık falan) ve beklenmedik iyiliklerden oluşuyor.Keşke hayatta mucizeler daha çok olsa.Mesela 3-0 geriye düşen takımın kaybetmesi genel bahtsızlığı,skorun dönmesi beklenmedik güzellikleri temsil ediyor.Neyse kısaca hayat her zamanki hayat ve sanırım çoğunlukla aynı.Hiçbir zaman her şey yolunda olamaz,her zaman istediklerin olamaz.En azından dünyada böyle. Neler oldu,önceki yazıdan bu yana.Önceki yazıda beklediğim hayatımı şekillendirecek yerleştirmeler açıklandı.tıp geldi.Üzüldüm.O gün açıklandığı zaman ne yapacağımı şaşırdım.İnsanlar yaşadıkları anda şu üç halden birinde olur:

Selam gb uzun zaman oldu.Bilgisayarıma yeni kavuştum.O yüzden yazmaya ara verdim.Bugünler çok önemli bir gün.Bugünlerde açıklanacak olan yerleştirme sonuçları ömür boyu beni etkileyecek olan mesleğimi belirleyecek.Ve ben bugünlerde her zamankinden daha endişeli ve daha karamsarım.İstediğim gibi gelmeyen sonucum tam olarak istediğim bölümün gelmesine engel oldu.Sıralamalar açıklandığından beri ailemle çatışma içerisindeyim.Genel anlamda onlar doktor olmamı istiyorlar.Benim ise hayattan beklentilerim daha büyük(tü).Ailem tabi ki benim en iyi yere gelmemi ister.Ama onlar benim doktor olmayıp mühendis olursam daha kötü bir hayatımın olacağını söylüyorlar.Kısacası benim mühendislik gibi geniş ve zor alanda pek bir halt yiyeceğimi düşünmüyorlar.Ben ise felsefik bir adam olduğum için bu dünyadaki garanti rahatlığı ideallerime değişmek istemiyorum.Onlar haklı olabilirler ama benim bu dünyada amacım rahat olmak değil.Doğru olanı yapmak.Her zaman kolay olanı yapmak değil.Daha şimdiden yaşlanacağ