Ana içeriğe atla

NEFRET SENDROMUM

Tanım:
           Bana babamdan geçtiğine inandığım,bazı zamanlarda diğer insanlara duyduğum sevgisizlik duygusu.Sadece kendimin fark etmediği,aynı zamanda çevremdeki insanların da ben de fark ettiği hal.
   
         Merhaba bugün yazıya tanımla girdim gördüğünüz üzere.Bu yazı önceden yazdığım şu yazı gibi aslında.İkisinde de bahsettiğim duygular her zaman hissetmediğim ama hissettiğim zamanlarda beni etkileyen şeyler.Ayrıca kendime adadığım duygular da değiller herkes yaşıyor olabilir bunları.Bu yazımda size nasıl hissettiğimi anlatmaya çalışacağım.
         Nefret sendromu dedim çünkü bunu hastalığım olarak kabul ediyorum.Adında nefret geçse de aslında "sevgisizlik" desek daha doğru olur.Bu sevgisizliğin sebebi de onların tavır ve davranışlarını gereksiz,yapmacık ve itici bulmam.Bazı anlar geliyor ki muhattap olduğum tüm insanlarda hissediyorum bunu.Konuştuğum hatta yüzüne baktığım her insanın olumsuzluklarına odaklanmaya başlıyorum.Bir insanda sinir olacağınız bir özellik bulmak çok kolay oluyor böyle odaklanınca.Böyle olunca insanlara öfke duyuyorum.Herkesin kendini düşündüğü aklıma geliyor hep.Kendilerini düşünüp üstüne aptalca hareketler yapanlardan nefret ediyorum.

           Mesela yazıyı şu an yazarken okuldaki arkadaşlarıma karşı hiç sevgi duymuyorum.Ani bir soğuma yaşıyorum bu zamanlarda.Neredeyse herkese karşı.Kuzenime,ev arkadaşıma,çok değer verdiğim bir arkadaşıma,etraftaki aptal insanlara,komple kızlara(aptal olanlara) vs..Diye gidiyor bu.

           İnsanlara sevgisizliğimi onların gereksizliğine bağladığımı söylemiştim.Ama bu demek olmuyor ki ben çok gerekliyim.Kendi yaptıklarımı da sorgulamadan duramıyorum.Hatta paranoyak olabilirim bu konuda.Bu sevgisizliğin bir ucu kendime de dokunuyor yani.Özsevgim de alt seviyelerde  bu aralar.

         Üzerine yazı da yazmak istediğim,şimdilik sadece ilk sezonunu bitirmiş olduğum ve beni çok      etkileyen Mr.Robot dizisindeki baş karakter Elliot'da da bu duyguyu görüyoruz.Ama o her zaman        böyle bir duygu içerisinde.Elliot toplumdan ve toplumdaki gereksiz insanlardan nefret ediyor.










Bu özelliği babamda da görüyorum.Babam da etrafındaki çoğu insanı sevmiyor.Müşterilerinin arkasından küfür ettiğini çok duydum.


Bir şeye daha değinmek istiyorum.Bildiğin gibi hala bir sevgilim olmadı.Eğer olursa ondan da nefret edebileceğim aklıma geliyor.Ve bu yüzden nefret edemeyeceğim birini arıyorum ve belki ondan bu kadar seçiciyim.




Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

19'da HAYAT AMACI

Merhaba dostum.Uzun zaman oldu.Başka kimseyi bulamadım konuşacak.Ondan yüzsüzce tekrar yanındayım.Bu yazıda genelde yaptığım gibi hayat nasıl gidiyor ondan bahsedeceğim.Dertlerimi yazacağım ki onları gözümde büyütmeyeyim. Yazıyı kimsenin okumayacağnı beklediğim için yazı düzenine önem vermeyeceğim.Sırasıyla kafamda olan ve beni karamsarlığa iten şeyleri yazacağım önem sırası olmadan. 1-Okul sınavı(hayvan gibi konu var) şu anlık en büyük derdim değil ama bununla uğraşmak canımı sıkıyor. 2-Tatmi edici olmayan sosyal çevre(samimiyetsiz arkadaş ortamı+olmayan sevgili)bu da beni yalnızlığa itiyor.Bu yüzden duygusal bunalımlar geçiriyorum. 3-Dine bağlı olmayan yaşam(büyük günahlar işlemememe rağmen ruhumu çöertiyor) 4-Hayat amacını oturtamamak(neden yaşadığına emin olamamak)bu da motivasyonsuzluğu doğuruyor. 5-Sürekli akla gelen ölüm düşüncesi 6-Ailemin düzensizliği . . bu uzar da sanırım.Zaman sanki hiç bir şeye yetmiyor.Hayal kırıklılklarından nefret ediyorum.En çok da hayal kırı...

GELECEKTEKİ SEVDİĞİME MEKTUP

Merhaba.   #Bu yazı blogumdaki en önemli yazı belki de ve en anlamlısı.#   Sevgili eşim,öncelikle seni seviyorum.Seni daha tanımama rağmen...Şuna güveniyorum ki gelecekteki ben seni sevdiyse ben de severim kesin.Hadi sana şimdiki benden bahsedeyim biraz.   Bu yazıyı yazana kadar daha sevgilim olmadı.Sevgili yapmak gibi bir niyetim olmadı şu ana kadar ondan belki.Birkaç insana aşık olup olmadığım konusunda emin olamadım o kadar.Onun haricinde daha hiç önemli bir şey başaramadım.On dokuz olmama az kaldı ama ben daha anlamlı bir şeyin parçası olduğumu düşünmüyorum.Hayat da her şey istediğim gibi gitmiyor.Önceki yıl özellikle çok kötü geçti benim için.Şimdi ise istediğim bölümü okumuyorum.Ama  hayatım dengeli sayılır.Büyük hayallerim yok.Daha ileriye gitmeyi istiyorum ama,hayatı daha anlamlı kılmayı...Daha çok anlam çıkarmayı.Belirli hedeflerim hayatımda hala duruyor.   Bazen yalnız hissediyorum ama şu an seni aramıyorum.Yani karşılassak da olur aslında ama ben ...

KESKİN VİRAJ

Selam gelecek.Ama bu sefer yakın gelecek.3 gün sonra LYS Matematik sınavım var.Bu yazıyı kısa yazmamın ve bu yazıyı kısa tutma sebebim bu.Şimdi nasıl hissediyorum?Biraz umutlu,biraz korkulu+endişeli+hüzünlü+sıkılmış hissediyorum.Ayrıca boşluk hissi de yoğun.Boşluk hissi çok değişik bir his,bilenler bilir.3 gün sonraki sınavımın iyi geçmesi şu an Allah'tan en büyük dileğim olurdu.En çok istediğim yeniden başlayabilmek.Ama bunun için arkamdaki pislikleri temizlemem ve özellikle de yarım kalmışları bitirmem gerekiyor.Sınavdan sonra belki bu yazıyı tekrar okuyamayacak kadar kötü hissedeceğim.Bundan gerçekten çok korkuyorum.İçimde yaşayamadığım şeylerin potansiyeli var ama bu virajdan sonra onu koruyamayacağım diye endişeliyim.İnşallah her şey yoluna girer.Viraja üç gün var.Virajın gittiği yolu bilmiyorum ama yan tarafların uçurum olduğunu görebiliyorum.İnşallah bu yazıyı okurken gülümseyebilirim.