Selam GB.Bugün senin hakkında büyük endişelere sahibim.Ve açıkçası çok korkuyorum.Biliyorsun ki sınavlar bitti ve benim de az çok kafamda sıralamam oluştu.Ve bu puan ilk sınavdaki faciadan dolayı hedeflerim ve hayallerime yetmeyecek.Bu konuda önceden yeteri kadar üzüldüğüm için artık üzülmekle zaman kaybetmiyorum ama bugün ailem bana büyük bir acı yaşatıyor.Beni istemediğim bir mesleği öğrenmem konusunda baskılıyorlar. Hayatımın neredeyse merkezinde olacak şey konusunda kendi fikirlerimi önemsemeyerek kendi istedikleri bölüme gitmemi istiyorlar.GB eğer şu an o istemediğin mesleğin sahibiysen ŞB olarak çok üzgünüm ve seni hayal bile edemiyorum.Kapı şuraya açılıyor ki bir insan eğer gelecekteki kendisini hayal edemiyor ise belki de gelecekteki kendisi değildir.Eğer istediklerimi yapmayacaksam hayat benim için tamamen boş olacak diyebilirim.Hayattan beklentim sıfıra limitlenecek.Şimdi nasıl hissediyorum biraz ondan bahsediyim bari.Kafam karışık,mutlu hissetmiyorum.Uzun süreli depresif bir yaşamın sonucu olarak mutluluğa inancım zayıf.Mutlu olmaktan bile korkuyor mutlu olduğum zaman mutsuz olacak bir durum arayıp hüzne bağlıyorum.Bugün babam çok ciddiydi.Eğer istediğim işe sahip olmazsam tüm yaptıklarım boş olmuş olacak.Açıkcası hiçbir hedefim kalmayacak.Neyse cevapları sen biliyorsun.Bunu okurken nasıl hissettiğini merak ediyorum.
Merhaba dostum.Uzun zaman oldu.Başka kimseyi bulamadım konuşacak.Ondan yüzsüzce tekrar yanındayım.Bu yazıda genelde yaptığım gibi hayat nasıl gidiyor ondan bahsedeceğim.Dertlerimi yazacağım ki onları gözümde büyütmeyeyim. Yazıyı kimsenin okumayacağnı beklediğim için yazı düzenine önem vermeyeceğim.Sırasıyla kafamda olan ve beni karamsarlığa iten şeyleri yazacağım önem sırası olmadan. 1-Okul sınavı(hayvan gibi konu var) şu anlık en büyük derdim değil ama bununla uğraşmak canımı sıkıyor. 2-Tatmi edici olmayan sosyal çevre(samimiyetsiz arkadaş ortamı+olmayan sevgili)bu da beni yalnızlığa itiyor.Bu yüzden duygusal bunalımlar geçiriyorum. 3-Dine bağlı olmayan yaşam(büyük günahlar işlemememe rağmen ruhumu çöertiyor) 4-Hayat amacını oturtamamak(neden yaşadığına emin olamamak)bu da motivasyonsuzluğu doğuruyor. 5-Sürekli akla gelen ölüm düşüncesi 6-Ailemin düzensizliği . . bu uzar da sanırım.Zaman sanki hiç bir şeye yetmiyor.Hayal kırıklılklarından nefret ediyorum.En çok da hayal kırı...
Yorumlar
Yorum Gönder